na słodko16.02.20174759
Brownie porzeczkowe i o tym, jak maluję swoją rzeczywistość w lepszych barwach
Smacznego
czytaj przepis

Walizka juz rozpakowana, ale w torebce obok kluczy i telefonu znajduję odcinek z biletów lotniczych. Powrót do domu z fantastycznej podróży, pełnej słońca, wspólnych, takich tylko naszych chwil, nowych doświadczeń, nowych, odkrytych w sobie pomysłów… Dzwonię do koleżanki. Cieszy się, że szczęśliwie wróciłam. I słyszę: “No! To teraz już szara rzeczywistość!” Momencik, myślę. Wcale tak nie czuję i tak nie chcę. Robię wiele, aby moja rzeczywistość każdego dnia była jak najmniej szara. Wiadomo, że w pięknym miejscu, pełnym słońca, świat wydaje się nam lepszym. Ale to nie znaczy, że w innym krajobrazie od razu trzeba opatulić się w szarość, narzekanie i nieumiejętność dostrzegania wokół nas tego, co dobre. Każdy z nas lubi podróże. Oczywiste jest to, że są kosztowne, wymagają czasu, ale są potrzebne, bo z każdej podróży wracamy inni, z jakimś przemeblowaniem w głowie. Z tym innym kawałkiem swojego “ja”. Nieprawdaż?

“Ty to jesteś szczęśliwa!”, te słowa słyszę ostatnio coraz częściej. Tak, jestem. Ale nie bynajmniej, żeby mi się ot tak poszczęściło. To mylne przekonanie. Na moje szczęście składa się to, że jestem zdrowa, mam dach nad głową, mam dobrego, mocno kochającego mnie męża, wspaniałą córę, którą uwielbiam każdego dnia chyba bardziej, mam swoje pasje, swoje po prostu życie, które piszę sama, wciąż szukając dróg, aby uczynić je jeszcze lepszym… Każdego dnia staram się cieszyć się tym, co już mam, ale też sięgać po więcej. I właśnie to sięganie, to dreptanie dalej pozwala mi na robienie tego, co daje mi satysfakcję, uśmiech na twarzy i błysk w oku.

Postanowiłam zwolnić, gdy zorientowałam się, że dzień mija za dniem, a ja łapię sie na tym, że nie wiem, czy dziś czwartek, czy piatek, bo środa była tak podobna do czwartku, że mam już mętlik w głowie. Kiedy ja będę miała czas na zrobienie tego, co zawsze chciałam zrobić? Nie bedzie takiego czasu, jeśli sama go nie wygospodaruję. I tak zaczęłam robić. Telewizor “zgasiłam” w swoim życiu całkowicie. Przereorganizowałam kalendarz i znalazłam czas na napisanie swojej pierwszej książki, a także na wykonanie do niej zdjęć. Pasja zaczęła gonić pasję. Teraz pracuję nad powieścią i bajką dla dzieci. Jako dziecko tak chciałam pisać. Dziadek kupił mi nawet prawdziwą maszynę do pisania, na której stukałam swoje pierwsze opowiadania…

Zauważyłam, że kontakt z ludźmi pełnymi energii i optymizmu, którzy gdzieś w tyle zostawili kpinę i krytykę, jest niesamowicie ważny i dodający skrzydeł. Dlatego teraz coraz mniej czasu poświęcam tym, z którymi styczność “ciągnie mnie w dół”, psuje humor ich tylko i wyłącznie narzekaniem lub czarnowidztwem. Życzę im jak najlepiej i idę swoją drogą bez nich.

Polubiłam swoją codzienność, bo ją po swojemu czaruję, “odszarzam”, jak to mówię. Staram się dbać o dobre, wspólne momenty, które mnie zbliżają z najbliższymi. Bardziej skupiam się na tu i teraz, aby przeżyć je…no właśnie szczęśliwie! Bo przecież jesteśmy tym, co robimy na co dzień.

A Ty? Jaką masz rzeczywistość?

Szczęścia Wam wszystkim!

A porzeczkowe brownie na osłodę 🙂

 

Składniki

3 jajka

1/2 szklanki mąki pszennej tortowej

kilka kostek gorzkiej czekolady (opcjonalnie)

1/2  szklanki dobrego kakao

1 łyżeczka esencji waniliowej

1 szklanka cukru brązowego

3 – 4 łyżki mleka

150 g masła

4 łyżki konfitury z porzeczek (można użyć ulubionej)

Wykonanie

  1. W rondelku roztop masło razem z cukrem i kakao. Można wrzucić kilka kostek gorzkiej czekolady. Zestaw z ognia, lekko przestudź i wbij jajka. Dodaj mleko, konfiturę i wanilię. Za pomocą trzepaczki połącz składniki.
  2. Do tak przygotowanej masy przesiej mąkę i delikatnie połącz z masą.
  3. Przełóż masę do kwadratowej formy wyłożonej papierem do pieczenia.
  4. Brownie powinno sie piec w piekarniku nagrzanym do 160C przez 30 minut w takiej temperaturze.
  5. Po wystudzeniu potnij brownie w kwadraty i dowolnie udekoruj, np. owocami lub cukrem pudrem.
  6. Smacznego!
Udostępnij artykuł
Zapraszam do lektury mojej nowej książki
Serniki słodkie i wytrawne Renata Czelny-Kawazamów książkę
Ta książka to mój debiut wydawniczy. To także spełnienie mojego marzenia. To spis moich pomysłów na moje ukochane ciasto – sernik. Bo to właśnie sernik Mojej Babci zapamiętany z dzieciństwa stał się wielką inspiracją do tworzenia nowych smaków tego wdzięcznego ciasta...
na słodko
Koktajl melonowo-malinowy z miodem z koniczyny
na słono
Chleb pszenno – żytni z otrębami i szałwią i o pewnym październikowym wieczorze
sałatki
Sałatka “taka moja”
Komentarze

9 responses to “Brownie porzeczkowe i o tym, jak maluję swoją rzeczywistość w lepszych barwach”

  1. Ania says:

    Porzeczkowe brownie wygląda mega kusząco. 🙂
    Moja rzeczywistość – codziennie malowana nowymi barwami i smakami, a ja codziennie dziękująca za to co mam i licząca na więcej.
    Zakochana, szczęśliwa, pełna optymizmu i radości – małych i dużych. 🙂
    Dużo szczęścia 🙂

    • Renata Czelny - Kawa says:

      Cudownie to słyszeć!
      Cieszę się, że masz takie podejście. Doceniasz, ale nie poprzestajesz na tym 🙂
      Powodzenia!

  2. Ervisha says:

    Ciekawy pomysł z konfiturą do brownie 🙂

  3. Olka says:

    No i super, oby tak dalej! Trzeba doceniać to co mamy na wyciągnięcie ręki ale jeśli to możliwe, sprzyjają okoliczności i mamy na tyle odwagi, talentu sięgać po więcej 😉 Szczerze Ci kibicuję! Odrobinkę zazdroszczę 😉 piękny blog, cudowne zdjęcia książka…. powodzenia z tą drugą 🙂 Moja rzeczywistość… hmmm po przejściach, po stracie czegoś co było, czego już nic nie wróci.. .. więc bywa i tak że nie wiem, czwartek to czy piątek. Jednak staram się krok po kroku jak to piszesz ,, odszarzać,, ją i nadawać więcej barw 🙂 pozdrawiam!

  4. O mniam! Moje ulubione ciasto w jeszcze pyszniejszym wydaniu 🙂 Pozdrawiam ciepło :*

  5. Aga says:

    taka wersja brownie kusi mnie i to mocno 🙂 a ja staram się, by moja codzienność była podobna do Twojej, aczkolwiek łapię się na małym narzekaniu, które chcę zwalczać

  6. mlodakk says:

    Jak ja uwielbiam porzeczki a w szczególności te czarne:) Takie ciacho bardzo by mi się przydało, ale musiała bym kilka składników zmienić. Z jednym się zgodzę nasza rzeczywistość wcale nie musi być szara musimy szukać najmniejszego promyka szczęścia i słońca w życiu. Po co się smucić życie jest zbyt krótkie ściskam

  7. Agnes Mendes says:

    OJEJ! Wow! Jestem pod wrazeniem Dla mnie to arcydzielo a prezentacja mistrzowska Pozdrawiam

  8. AZgotuj says:

    Uwielbiam czarną porzeczkę. Pyszny pomysł na wykorzystanie tych z lodówki, a latem te świeże, a wspaniałym zapachu:)

Leave a Reply to Aga Cancel reply

Your email address will not be published.